niedziela, 3 listopada 2013

Chcą "unieważnić pamięć" o śp. Prezydencie Lechu Kaczyńskim

"Zginęli w katastrofie, której przyczyny do dziś nie są jasne"

Szerokim echem odbiła się próba zmiany nazwy bydgoskiego mostu im. Lecha Kaczyńskiego.  Mieszkańcy Bydgoszczy opowiedzieli się jednoznacznie, apelując do władz miasta, by nie zmieniały patrona nowego mostu.  

 

opublikowano: dzisiaj, 9:48

  Bydgoszczanie, w tym czterech byłych prezydentów, chcą mostu im. Lecha Kaczyńskiego.
30 października przed Sesją Rady Miasta Bydgoszczy odbyła się konferencja prasowa w tej sprawie.  Pod apelem o pozostawienie dotychczasowej nazwy mostu podpisało się m.in. czterech byłych prezydentów Bydgoszczy, byli i obecni radni oraz liderzy związków zawodowych i wielu lokalnych stowarzyszeń – łącznie ponad 50 osób. W konferencji prasowej wzięli udział m.in. poseł Kosma Złotowski (Prezydent Bydgoszczy w latach 1994-1995), Ewa Kozanecka (członkini Zarządu Regionu bydgoskiego NSZZ "Solidarność"), Konstanty Dombrowicz (Prezydent Bydgoszczy w latach 2002-2010) oraz Henryk Sapalski (Prezydent Bydgoszczy w latach 1995-1998). Inicjatywa pozostawienia nazwy mostu skupiła wielu polityków, urzędników oraz wybitnych osobistości Bydgoszczy oraz lokalnych stowarzyszeń.

Nie dla zmiany nazwy Mostu im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego

Poniżej  pełna treść apelu / Nagranie z konferencji ( na Youtube ) - link powyżej.
14 kwietnia 2010 roku, w obliczu „największej tragedii w powojennej historii Polski”, jak mówi się w oświadczeniu Sejmu i Senatu, z inicjatywy Prezydenta Bydgoszczy, Konstantego Dombrowicza, Rada Miasta Bydgoszczy podjęła uchwałę o nadaniu imienia nowo budowanemu mostowi. Postanowiono nazwać go imieniem Lecha Kaczyńskiego, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który zginął, wypełniając państwową misję wraz z innymi dziewięćdziesięcioma pięcioma wybitnymi przedstawicielami Narodu. Prezydent Kaczyński i towarzyszące mu osoby zginęli w katastrofie, której przyczyny do dziś nie są jasne. Nazwa mostu oddaje hołd Prezydentowi Rzeczypospolitej i wszystkim ofiarom katastrofy, które zginęły wraz nim.

Dziś, trzy i pół roku po tej pamiętnej katastrofie, grupa Radnych Miasta Bydgoszczy występuje z inicjatywą zmiany nazwy Mostu im. Lecha Kaczyńskiego.Pretekstem do tego kroku mają być błędy formalne uchwały z kwietnia 2010 r. Błędów tych nie zauważył ówczesny wojewoda Kujawsko-Pomorski, dzisiejszy Prezydent Miasta. Nie znamy prawdziwej intencji wnioskodawców i nie chcemy się ich domyślać.

W imię pamięci ofiar Smoleńskiej Tragedii apelujemy do wnioskodawców o wycofanie się z inicjatywy, której skutki okażą się tragiczne dla narodowej pamięci, której zachowanie jest obowiązkiem wszystkich Polaków.

Bydgoszcz, 30 października 2013 roku
Źródło: wPolityce.pl


<>

Krakowskie Przedmieście 10.04.11 / Jarosław Kaczyński: "Przychodząc tutaj zabiegacie także o swoją przyszłość. Przyszłość Gospodarzy w wolnym kraju. Gospodzrzy w kraju, w którym wszyscy mają równe prawa. Gospodarzy w kraju, z którego będziemy mogli być dumni. Gospodarzy w kraju, który nie musi wysyłać swojej młodzieży i wielu ludzi dojrzałych do marnej pracy w krajach bogatszych niż nasz. Na czele z Prezydentem Rzeczypospolitej moim śp. bratem, z mojej śp. bratową, wielu przyjaciółmi, którzy chcieli, ze wszystkich sił chcieli także tej zmiany dziś, zmiany która ma odnowić nasz kraj, ma odnowić tą ziemię,.. i musimy ją odnowić wspólnie.   
Musimy    ją    odnowić    pracą   ,    ZDECYDOWANIEM    ,    zaangażowaniem i przede wszystkim    ,   wiarą w prawdę   !    -    Wiarą w to  ,   że prawda może zwyciężyć."
PRZESŁANIE PANA COGITO
<>
Idź dokąd poszli tamci, do ciemnego kresu, 
po złote runo nicości, Twoją ostatnią nagrodę.
Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach,
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch.
Ocalałeś, nie po to, aby żyć.
Masz mało czasu, trzeba dać świadectwo.
<<<>>>
Już czas Panie Premierze! Czas uwierzyć w swoją moc i obalić ten wysoki, ale kruchy mur. Jeśli zwyciężyć ma prawda, prawda nie możę być "ukrywana"   >>   Ona nie może czekać !Tylko prawda ujawniona może walczyć i wygrać z kłamstwem: "Ocalałeś nie po to, aby żyć.  Masz mało czasu, trzeba dać świadectwo. Bądź odważny. Gdy rozum zawodzi, bądź odważny. W ostatecznym rachunku, jedynie to się liczy. A gniew Twój .., niech będzie jak morze ... "

Misterium 
10.04.10
<>
Mędrcom skłębiły się myśli,
strapili się Mocarze.
"Wilk" na "Wilka",
wilczym patrzy wzrokiem.
Wargi drżeć zaczynają młodszemu,
na kłach krew świeża.

Starszy, ze wzrokiem spokojnym,
przeszłe i przyszłe widzi zdarzenia.
Rozwiązania przyszła pora,
Dawida walka z Goliatem.

Brat uśmiechnięty rękę podaje
"Rozpoczęte dokończ dzieło!"
- głos słychać z daleka -
“A słowo ciałem się stanie”!

Nie pytajcie kim jestem.
- Jestem Kim Jestem -
Tak mi napisać kazano.
<>

I zagrzmi serc Ludu wołanie 
<>
Jak żal do Boga, pytanie:  Dlaczego!?
 Dlaczego zdradzeni zostali o świcie!?
Odpowiedz Panie!
Takie pokory i buntu słychać wołanie.
Nie pytaj, 
Wasz ból jest naszym wspólnym bólem.
Łza w oku, prawie słychać łkanie.
Głos ludu woła … “ Prowadź …”
Pięść zaciśnięta, unosi się ręka ...
Nie! - głos z nieba ... a złożona przysięga?!

Jak krew, lub wino z gąsiora,
rozlał się prawie kielich goryczy.
“ Prowadź nas! Prowadź! “- Naród krzyczy ... !
Nie! Wyborów przyjdzie pora.

Jak feniks z popiołów, Naród się budzi.
Czuje moc w sobie, to wiara ludzi. 
Rozumieć zaczną Mędrcy i Mocarze.
Czują, zrabowane berło z rąk wypada,
skradziona korona wciąż łudzi.

To Naród w swe ręce klejnoty bierze,
twardo je chwyta, na skroń wkłada.
Przeciwko zdradzie zawiera przymierze!
Na "królobójstwo" jedyna to rada!
<>

Przesłanie Pano Cogito:

"Już czas.Rozpoczęte dokończ dzieło!"

"Ocalałeś nie po to, aby żyć.  Masz mało czasu, trzeba dać świadectwo. Bądź odważny. Gdy rozum zawodzi, bądź odważny. W ostatecznym rachunku, jedynie to się liczy. A gniew Twój .., niech będzie jak morze ... "

<>


 



Finansowe HEART Izraela


Wkrótce rusza ogólnoświatowy program odzyskiwania żydowskiego majątku – kolejna odsłona „przedsiębiorstwa holokaust”?
Nieco ponad półtora roku temu opisywałem w mocno emocjonalnym tonie zagrożenia dla polskiego Skarbu Państwa i budżetu związane z konferencją „Mienie ery Holokaustu”, która odbyła się w Pradze i Terezinie w czerwcu 2009 roku (notki TU, TU i TU). Okazuje się, że muszę niestety wrócić do tej pachnącej międzynarodową gangsterką sprawy, wokół której w głównonurtowych mediodajniach jak panowała tak panuje zmowa milczenia. Ale po kolei.





Zobacz  >>>   www.jrmip.org




Wolniewicz drugi Youtube: Nic nikomu się nie należy.




KSIĄŻKI, KTÓRE POWINIENEŚ PRZECZYTAĆ
<>

INWAZJA UPIORÓW 1944 -1970  

Zdzisław Ciesiołkiewicz / Warszawa 1956-1979 

"O wkładzie szowinistów żydowskich do historii współczesnej Polski"

<>
JUDEOPOLONIA Żydowskie państwo w państwie polskim 1918 - 1944

A. Szcześniak >> PDF   http://netload.in/datei471QbNGPbG.htm

<>

W. Uszkujnik "Paradoksy Historii"  thttp://netload.in/dateiCqDzlSovTZ.htm
UWAGA !!!  Ksiażka o tym kto i jakimi metodami wprowadzał komunizm w Polsce po 1943, i co z tego wynika dla naszej obecnej sytuacji politycznej. Aby ściągnąć PDF należy skorzystać z podanego linku, otworzyć stronę "Netload". Po otwarciu zobaczysz dwa zegary. Pod prawym zegarem kliknij na "DAWNLOD FREE", odczekaj 30 sek., przepisz czterocyfrowy numer do okienka, kliknij NEXT, odczekaj 20 sek. Następnie, kliknij na napis "Or click here" i ściągnij PDF.





http://www.euratlas.net/history/europe/900/900_Northeast.html

The Thirteenth Tribe

Chazarowie odegrali znaczącą rolę w historii Europy. Pośrednio (poprzez wygnanie „oryginalnych” Bułgarów[4] z terenu obecnej Bułgarii) spowodowali oni utworzenie nowoczesnego narodu Bułgarskiego. Poprzez działanie jako państwo buforowe między światem Islamu a światem Chrześcijaństwa, Chazaria powstrzymała Islam od ekspansji na północ od Kaukazu, prowadząc na przełomie VII i VIII wieku serię (na ogół zwycięskich) wojen znanych jako Arabsko-Chazarskie. Pierwszą stolicą Chazarii był Balanjar (Górny Chir-Jurt). Około roku 720 Chazarowie przenieśli swą stolicę do Samandaru (przybrzeżne miasto w północnym Kaukazie znane z pięknych ogrodów i winnic). W roku 750 stolicę Chazarii przeniesiono na około 200 lat do miasta Itil (Atil) na brzegu Wołgi. Itil przylegał do Khazaran (Chazaran), głównego ośrodka handlowego Chazarii. We wczesnym X wieku ludność Chazaran-Itil składała się głównie z Muzułmanów i Żydów oraz nielicznych Chrześcijan. Chazarowie mieszkali w miastach podczas zimy, ale od wiosny, aż do jesieni zamieszkiwali oni w stepie.

Niektórzy autorzy (np. cytowany uprzednio Brook) twierdzą iż Kijów, stolica współczesnej Ukrainy, został założony przez Chazarów albo Madziarów, jako iż jego nazwę można wyprowadzić z tureckiego (Küi = brzeg rzeki + ev = osada). Chazarzy zamieszkiwali nie tylko Kijów ale też i Kercz (Bospor), Feodosię, Tmutorokan, Chufut-Kale, Sudak i Sarkel. To ostanie miasto posiadało największą fortecę Chazarów. Została ona zbudowana w roku 834 przy pomocy Greków (Grek Petronas Kamateros był jej głównym budowniczym). Chazaria leżała też na ważnym szlaku handlowym łączącym Azję i Europę, w tym na tzw. Drodze Jedwabnej (Silk Road) łączącej Chiny i Azję Środkową z Europą.

Chazaria wyróżniała się systemem tzw. podwójnej monarchii. Kagan był najwyższym (panującym) królem a Kagan-Bek był urzędującym królem i dowódcą armii. Kaganowie byli bardzo tolerancyjni, tak iż nawet jak przyjęli oni Judaizm jako religię dworu (a więc i państwa), to pozwolili oni chrześcijańskim Grekom, pogańskim Słowianom i Muzułmańskim Persom na wyznawanie ich religii. W stolicy Chazarowie mieli Najwyższy Sąd złożony z 7 sędziów, tak, aby każda ważniejsza religia obecna w ich państwie miała w nim swego reprezentanta. Na dodatek wyznawcy Judaizmu byli sądzeni według Tory, wyznawcy Chrześcijaństwa według Biblii, wyznawcy Islamu według Koranu, a tzw. poganie według swoich plemiennych (głównie słowiańskich) zwyczajów (dedykuję tę chazarską tolerancję religijną zwolennikom wpisania tzw. wartości chrześcijańskich do prawa państwowego). 

Starożytne społeczności żydowskie istniały na Krymie nawet wcześniej niż został on poddany kontroli Chazarów. Powiększyły się one jednak znacznie gdy przybyli tam uchodźcy przed rebelią Mazdaistów w Persji oraz prześladowaniami bizantyjskich cesarzy Leona III i Romanusa I Lecapenusa. Żydzi przybyli też do Chazarii z współczesnego Uzbekistanu, Armenii, Węgier, Syrii i Turcji. Ukraiński uczony Omeljan Pritsak szacuje, że w X wieku n.e. było w Chazarii około 30 tysięcy etnicznych Żydów (Izraelitów). Judaizm został przyjęty około roku 838 n.e. jako oficjalna religia dworu, a więc i państwa Chazarów przez króla (kagana) Bulana. Legenda głosi iż Bulan zdecydował się na Judaizm po wysłuchaniu debaty pomiędzy reprezentantami Judaizmu, Chrześcijaństwa i Islamu.

Król (kagan) Obadiah założył później w Chazarii liczne synagogi i żydowskie szkoły. Miszna, Talmud i Tora stały się w ten sposób ważne dla Chazarów, którzy od X wieku używali też hebrajski jako język urzędowy. Sam Święty Cyryl przybył w roku 860 do Chazarii z Bizancjum aby „nawrócić” Chazarów na Chrześcijaństwo, ale owa próba zakończyła się fiaskiem, w odróżnieniu od udanego „nawrócenia” Słowian. 

Ogólnie, Chazarowie uważani są w historiografii za ludzi tolerancyjnych, otwartych na resztę świata i wyróżniającymi się w sztuce, rzemiośle i handlu. Wiele artefaktów chazarskich, pokazujących ich artystyczne i przemysłowe talenty, dotrwało w muzeach do obecnego dnia. W X wieku n.e. Wschodni Słowianie zostali zjednoczeni pod władzą Wikingów, i tak powstała Ruś Kijowska. Zarówno Ruś jak i Madziarzy byli pod silnym wpływem Chazarów, i tak na przykład zaadoptowali oni na pewien czas system podwójnego królestwa (kaganatu), a książęta ruscy nawet pożyczyli tytuł kagana. Ruś Kijowska przyjęła też chazarski system sądowy. Także niektóre słowa chazarskie stały się częścią języka protosłowiańskiego: na przykład „bogatyr” („odważny rycerz” – polski „bohater”) wywodzi się z chazarskiego słowa „baghatur”.

Pierwszą klęskę ponieśli Chazarzy w roku 965, kiedy to kijowski książę Światosław (Svyatoslav) zdobył Sarkel - największą fortecę Chazarów, a 2 lata później stolicę Chazarii - Itil. Państwo Chazarów wegetowało aż do XIII wieku, a śmiertelny cios zadał mu dopiero Dżyngis Chan (1162-1227), który w roku 1223 spustoszył Chazarię aż po Krym i wygnał tamtejszych Chazarów i Żydów do Europy Środkowej i Zachodniej.
Pomimo utraty państwa, Chazarowie bynajmniej nie zniknęli z powierzchni Ziemi. Spora ich cześć uciekła bowiem na zachód, na tereny dzisiejszej Polski, Rumunii i Węgier, a później do Niemiec i Francji, mieszając się tam z lokalnymi społecznościami żydowskimi i tworząc w ten sposób tzw. Aszkenazi, czyli środkowoeuropejską społeczność żydowską.


The Thirteenth Tribe

The Khazar Empire and its Heritage 

by Arthur Koestler

<>

 Map of the Khazar Empire

 The Lord's Prayer in the Khazar language

 PART ONE: RISE AND FALL OF THE KHAZARS

 I - RISE

 II - CONVERSION

 III - DECLINE

 IV - FALL

 PART II - THE HERITAGE

 V - EXODUS

 VI - WHERE FROM ?

 VII - CROSS-CURRENTS

 VIII - RACE AND MYTH

  

 APPENDICES

 APPENDIX I - A NOTE ON SPELLING

 APPENDIX II - A NOTE ON SOURCES

 APPENDIX III - THE "KHAZAR CORRESPONDENCE"

 APPENDIX IV - SOME IMPLICATIONS- ISRAEL AND THE DIASPORA

  REFERENCES

 SELECTED BIBLIOGRAPHY

 INDEX

























































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































Map of Europe 900 Northeast


Map of Europe 900 Northeast


 Map of Europe 900 Northeast


The Thirteen Tribe, formułuje tezą, że europejscy Żydzi nie są 
potomkami biblijnych Żydów, tylko europejskich turko-tatarskich Chazarów 

This book traces the history of the ancient Khazar Empire, a major but almost forgotten power in Eastern Europe, which in A.D. 740 converted to Judaism. Khazaria, a conglomerate of Aryan Turkic tribes, was finally wiped out by the forces of Genghis Han, but evidence indicates that the Khazars themselves migrated to Poland and formed the craddle of Western (Ashkenazim) Jewry...
The Khazars' sway extended from the Black sea to the Caspian, from the Caucasus to the Volga, and they were instrumental in stopping the Muslim onslaught against Byzantium, the eastern jaw of the gigantic pincer movement that in the West swept across northern Africa and into Spain.
Thereafter the Khazars found themselves in a precarious position between the two major world powers: the Eastern Roman Empire in Byzantium and the triumphant followers of Mohammed.
As Arthur Koestler points out, the Khazars were the Third World of their day, and they chose a surprising method of resisting both the Western pressure to become Christian and the Eastern to adopt Islam. Rejecting both, they converted to Judaism.

The second part of Mr. Koestler's book deals with the Khazar migration to Polish and Lithuanian territories, caused by the Mongol onslaught, and their impact on the racial composition and social heritage of modern Jewry. He produces a large body of meticulously detailed research in support of a theory that sounds all the more convincing for the restraint with which it is advanced.

Mr. Koestler concludes: "The evidence presented in the previous chapters adds up to a strong case in favour of those modern historians - whether Austrian, Israeli or Polish - who, independently from each other, have argued that the bulk of modern Jewry is not of Palestinian, but of Caucasian origin. The mainstream of Jewish migrations did not flow from the Mediterranean across France and Germany to the east and then back again. The stream moved in a consistently westerly direction, from the Caucasus through the Ukraine into Poland and thence into Central Europe. When that unprecedented mass settlement in Poland came into being, there were simply not enough Jews around in the west to account for it, while in the east a whole nation was on the move to new frontiers" ( page 179, page 180).
"The Jews of our times fall into two main divisions: Sephardim and Ashkenazim.
The Sephardim are descendants of the Jews who since antiquity had lived in Spain (in Hebrew Sepharad) until they were expelled at the end of the fifteenth century and settled in the countries bordering the Mediterranean, the Balkans, and to a lesser extent in Western Europe. They spoke a Spanish-Hebrew dialect, Ladino, and preserved their own traditions and religious rites. In the 1960s, the number of Sephardim was estimated at 500,000.
The Ashkenazim, at the same period, numbered about eleven million. Thus, in common parlance, Jew is practically synonymous with Ashkenazi Jew." ( page 181).
In Mr. Koestler's own words, "The story of the Khazar Empire, as it slowly emerges from the past, begins to look like the most cruel hoax which history has ever perpetrated."
The history of the Ashkenazi Jews was widely known and appreciated in the former Soviet Union. Ashkenazi militants traced the area where the Turkic Khazars originated before their migration to Southern Russia to Birobidjan, an Eastern Siberian area as big as Switzerland bordered by the Amur river, by China and Mongolia. Around 1928 they started building settlements with the Soviet government's help and in 1934 the Autonomous Republic (Okrug) of Birobidjan Yevrei came into being with official languages of Yiddish and Russian. It is still there as an Autonomous Republic to this day, offering the only historically legitimate settlement area for Ashkenazi Jews willing to exercise their "right to return"...
Mr. Koestler was an Ashkenazi Jew and took pride in his Khazar ancestry. He was also a very talented and successful writer who published over 25 novels and essays. His most successful book, Darkness at Noon, was translated in thirty-three languages.
As expected, The Thirteenth Tribe caused a stir when published in 1976, since it demolishes ancient racial and ethnic dogmas...At the height of the controversy in 1983, the lifeless bodies of Arthur Koestler and his wife were found in their London home. Despite significant inconsistencies, the police ruled their death a suicide...Another Mossad "suicide"!



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz